سیستم و نوع حکومت مالزی چگونه است؟
حکومت مالزی چیست؟ مالزی کشوری در جنوب شرق آسیا است که با تنوع فرهنگی، قومی و مذهبی خود شناخته می‌شود. این کشور دارای نظام حکومتی منحصربه‌فردی است که ترکیبی از سنت‌های محلی و ساختارهای مدرن را در بر می‌گیرد. در این مقاله، به بررسی ساختار حکومت فعلی مالزی، تاریخچه حکومت‌های این کشور، نقش احزاب سیاسی، انتخابات، نحوه انتخاب پادشاه و نوع ارتباط حکومت مالزی با جامعه مردمی می‌پردازیم.
ساختار حکومت فعلی مالزی چگونه است
حکومت کشور مالزی یک سلطنت مشروطه فدرال است که از ۱۳ ایالت و ۳ قلمرو فدرال تشکیل شده است. در رأس این ساختار، پادشاه یا «یانگ دی‌پرتوان آگونگ» قرار دارد که هر پنج سال یک‌بار از میان ۹ سلطان ایالت‌های مالایی به‌صورت دوره‌ای انتخاب می‌شود. چهار ایالت دیگر توسط فرمانداران غیرموروثی اداره می‌شوند.
قوای سه‌گانه حکومت مالزی عبارت‌اند از:
1.قوه مجریه: نخست‌وزیر به‌عنوان رئیس دولت و کابینه وزرا مسئول اجرای قوانین و سیاست‌های کشور هستند. نخست‌وزیر از میان نمایندگان مجلس و با تأیید پادشاه انتخاب می‌شود.
2.قوه مقننه: پارلمان مالزی دو مجلسی است و شامل مجلس نمایندگان (Dewan Rakyat) و مجلس سنا (Dewan Negara) می‌شود. نمایندگان مجلس نمایندگان از طریق انتخابات عمومی برای دوره‌ای پنج‌ساله انتخاب می‌شوند، در حالی که اعضای مجلس سنا ترکیبی از انتصابات پادشاه و نمایندگان ایالتی هستند.
3.قوه قضائیه: دادگاه‌های مالزی مستقل از دو قوه دیگر عمل می‌کنند و تضمین‌کننده اجرای قانون اساسی و عدالت در کشور هستند. رئیس قوه قضائیه کنونی، خانم تنکو مایمون، نخستین زنی است که به این مقام دست یافته است.
تاریخچه حکومت های مالزی: از گذشته تا کنون
تاریخچه حکومت مالزی نشان‌دهنده تأثیرات متقابل سنت‌های محلی و استعمار خارجی است. پیش از ورود استعمارگران، مناطق مختلف مالزی تحت حاکمیت پادشاهی‌ها و سلطان‌نشین‌های محلی قرار داشتند. در قرن ۱۹، بریتانیا کنترل بخش‌های مختلفی از مالزی را به‌دست گرفت و ساختارهای حکومتی جدیدی را معرفی کرد.
در سال ۱۹۵۷، فدراسیون مالایا استقلال خود را از بریتانیا اعلام کرد و نظام سلطنتی مشروطه را به‌عنوان ساختار حکومتی خود برگزید. در سال ۱۹۶۳، با پیوستن صباح، ساراواک و سنگاپور (که در سال ۱۹۶۵ از فدراسیون جدا شد)، فدراسیون مالزی شکل گرفت. از آن زمان تاکنون، مالزی با حفظ نظام سلطنتی مشروطه، تحولات سیاسی متعددی را تجربه کرده است.
نقش احزاب کشور مالزی در حکومت
احزاب سیاسی نقش مهمی در سیستم حکومت مالزی ایفا می‌کنند. ائتلاف‌ها و احزاب مختلفی در صحنه سیاسی این کشور فعال هستند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
1.ائتلاف «Pakatan Harapan» (PH): این ائتلاف در انتخابات سراسری پانزدهم پارلمان مالزی در سال ۲۰۲۲، ۸۲ کرسی را به‌دست آورد. احزاب اصلی تشکیل‌دهنده این ائتلاف شامل حزب عدالت مردم (PKR)، حزب اقدام دموکراتیک (DAP) و حزب امانه هستند.
2.ائتلاف «Barisan Nasional» (BN): این ائتلاف با ۳۰ کرسی در پارلمان حضور دارد و حزب اصلی آن، سازمان ملی مالایی‌های متحد (UMNO) است.
3.ائتلاف «Perikatan Nasional» (PN): این ائتلاف با ۷۴ کرسی، شامل حزب اسلامی مالزی (PAS) و حزب بومی‌تباران متحد مالزی (BERSATU) است.
نخست‌وزیر کنونی مالزی، داتو سری انور ابراهیم، رئیس ائتلاف PH است که در نوامبر ۲۰۲۲ به این مقام منصوب شد.
انتخابات در سیاست مالزی
انتخابات پارلمانی مالزی هر پنج سال یک‌بار برگزار می‌شود. مجلس نمایندگان (Dewan Rakyat) دارای ۲۲۲ نماینده است که از طریق انتخابات عمومی انتخاب می‌شوند. نخست‌وزیر از میان نمایندگان مجلس و با تأیید پادشاه منصوب می‌شود.
شرایط شرکت در انتخابات برای شهروندان مالزی شامل داشتن حداقل ۲۱ سال سن و ثبت‌نام به‌عنوان رأی‌دهنده است. انتخابات در سطح ایالتی نیز برگزار می‌شود و هر ایالت دارای مجلس قانون‌گذاری خود است.
نحوه انتخاب پادشاه در مالزی
پادشاه مالزی، معروف به «یانگ دی‌پرتوان آگونگ»، هر پنج سال یک‌بار از میان ۹ سلطان ایالت‌های مالایی انتخاب می‌شود. این انتخاب توسط «کنفرانس حاکمان» که شامل سلاطین ۹ ایالت مالایی است، انجام می‌گیرد. این سیستم منحصربه‌فرد به‌منظور ایجاد توازن و نمایندگی عادلانه میان ایالت‌ها طراحی شده است.
نوع ارتباط حکومت مالزی با جامعه مردمی
حکومت مالزی تلاش می‌کند با جامعه مردمی ارتباط نزدیکی برقرار کند. این ارتباط از طریق برنامه‌های توسعه‌ای، رفاهی و اقتصادی صورت می‌گیرد. همچنین، آزادی بیان و رسانه‌ها در چارچوب قوانین کشور تضمین شده است. با این حال، محدودیت‌هایی نیز وجود دارد که بر اساس قوانین امنیت ملی و نظم عمومی تعیین می‌شوند.
نقش ارتباطات در توسعه مالزی بسیار حائز اهمیت بوده است. پس از استقلال، دولت مالزی با بهره‌گیری از رسانه‌ها و ارتباطات جمعی، برنامه‌های توسعه‌ای خود را به اطلاع عموم رسانده و مشارکت مردمی را جلب کرده است. این رویکرد باعث شده است که جامعه مالزی در فرآیند توسعه کشور نقش فعالی ایفا کند. همچنین، حکومت مالزی با تأکید بر آموزش و پرورش، سعی در ارتقای سطح آگاهی و دانش جامعه دارد. برنامه‌های آموزشی متنوعی برای اقشار مختلف جامعه ارائه می‌شود تا توانمندی‌های فردی و جمعی افزایش یابد.
در زمینه فرهنگی، دولت با حمایت از تنوع فرهنگی و مذهبی، سعی در ایجاد همبستگی ملی دارد. برگزاری جشنواره‌ها و رویدادهای فرهنگی مختلف، فرصتی برای تعامل و تبادل فرهنگی میان اقوام و مذاهب مختلف فراهم می‌کند.
نتیجه گیری
مالزی با نظام حکومتی منحصربه‌فرد خود، ترکیبی از سنت‌های پادشاهی و ساختارهای دموکراتیک مدرن را به نمایش می‌گذارد. این کشور با بهره‌گیری از یک سلطنت مشروطه فدرال، توانسته است تعادلی میان اقتدار مرکزی و خودمختاری ایالتی برقرار کند. نقش فعال احزاب سیاسی و برگزاری انتخابات منظم، نشان‌دهنده تعهد مالزی به اصول دموکراسی است. همچنین، ارتباط نزدیک حکومت با جامعه مردمی، از طریق برنامه‌های توسعه‌ای و رفاهی، به تقویت همبستگی ملی کمک کرده است. در مجموع، سیستم حکومت مالزی با انعطاف‌پذیری و پویایی خود، توانسته است ثبات سیاسی و توسعه اقتصادی را برای این کشور به ارمغان آورد. اگر به دنبال تجربه‌ای منحصربه‌فرد در سفرهای خود هستید، آیشم همراه مطمئن شماست. با ما، زیبایی‌های جهان را کشف کنید و لحظاتی به‌یادماندنی بسازید.